نقدی نزدیک به ذهن بر لایحه جامع پذیرش و آموزش وکالت

باسمه تعالی 

مایه تاسف است که شبهای تار وکلای مملکتم به روزهای تار شما گره خورده است ،وکلایی که روشنیه وجودشان چشمان شما را کور کرده ، آنان که اندک رویه قانونیه موجود در کشور را مدیونشان هستید، این درحالی است که   رویه قضایی استبدادی برخی از قضات که ناشی از عدم آگاهیه مردم به قوانین و عدم دست رسی آنان به وکیل  است با حضور وکلا اصلاح می شود ، وکلایی که در شرایط فعلی دون شانشان حقوق و مزایا دریافت میکنند و گاهی برای حفظ شان وکالت خود کت و شلوار اتو میکنند و در هزینه صرفه جویی ،رویای دانشجویان مملکت من این نبوده است که پس از رقابت با بیش از هفتاد هزار نفر ،جلو درب خانیشان ( دادگستری) تفتیش شوند ، وکلایی که به عمرشان جرمی مرتکب نشده اند تا ایرادی به حضورشان گرفته نشود ،آنان نیامده اند که پزشک باشند اما به اندازه پرستار حقوق دریافت کنند و مورد احترام واقع شوند ، شما را چه شده  است که از قرآن پیروی نمیکنید ،مگر نمیدانید که بهشت نیز مراتب 8 گانه دارد و بهشتیان نیز در طبقات مختلف قرار  می گیرند ،چطور ممکن است شما که در یک میز وصندلی در دانشگاه با ما درس خوانده اید ، میزهای بلندتر و صندلیهای فاخر تر میخواید تا از بالا به وکلایی نگاه کنید که گناهشان این است که برادرانه قانون را به شما متذکر می شوند ، چگونه انتظار دارید عده ای وارد خانه صاحب خانه شونده  و برای آن تعیین تکلیف کنند بدون آنکه بدانند چه ظلم ها که به این خانه نرفته است ،چرا باید تنها نهاد مدنیه مستقل را به یوق استبداد بکشید تا دیگر صدای فرایادهای عدالت خواهانه آنها را نشنوید ،آنان زبان مردمند که جسارتشان در گرو استقلالشان است ، مباد روزی بیاید که پشیمان باشید و به مصداق آیات  سوره یس ،به گوش ها و چشمهای شما مهر بزنند ، مقام رفیع وکالت به حدی است که وکلای تمام ممالک شرافتشان را در گرو آن قرار داده اند ، اگر قرار باشد عده ای خارج از این جمع مقام وکالت را به کارآموزان عزیز کشورم بدهند ،چه جسارتی برایشان باقی می ماند که مباد روزی همان مقام اعطا کننده غیر محق ، این مقام را از آنان نگیر  ، اگر در صدد اعطلای وکالت بودید رویایه دانشجویان حقوق را محقق می کردید که با جایگاهی در خور ،در پی عدالت خواهی اند و موجب استحکام قانون  ،اگر آنان بدانند که پشت این دیوار که سعی در فرو ریختن آن دارند آن چیزی نیست که در رویایشان بوده و اگر هم اندکی از آن رویا باقی مانده باشد با فرو ریختن دیوار  شایسته سالاری از بین خواهد رفت ،و وکلایی خواهند شد که شغلی پر استرس و پر فشار خواهند داشت با مزایایی هم چون یک کارمند قراردادی که یک طرف قرارداد ( دادگستری یا هر نهاد غیر مرتبط به وکیل )حق فسخ دارد ، دست از این سماجت برمیدارند و پا بر روی خرخره دادگستری می گذارند که وکالت را از حالت اجباری در آورده و اعضای شخیص هیات مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز برای حفظ شان وکیل مجبور به کاهش تعداد ظرفیت وکالت شده اند ، کسانی که اندکی از علم اقتصاد بدانند ،متوجه خواهند شد که وقتی عرضه زیاد شود تقاضا کم میشود و نهایتا ارزش کاسته می شود ، آیا دانشجویان که جانم فدایشان ،دوست دارند قدم به جایی بگذارند که به اندازه ارزششان تکریم نمی شوند ؟!!

قیاس مع الفارق  عده ای کم خرد مو به تن انسان راست می کند که ایران را با کشور انگلستان یا آمریکا مقایسه می کنند که در بسیاری از دعاوی مهم یا سنگین حضور یا انتخاب وکیل اجباری است ، در صورتی که مطابق رای وحدت رویه 714   کشور ما ،با تفسیری نامطلوب و غیر اصولی از اصل 34 قانون اساسی ،که نقدها بر آن رفته است ،حضور وکیل علی القاعده  در دعاوی  اجباری نیست ،دانشجویان حقوق یقین بدانند که اگر وکالت اجباری شود و جایی برای حفظ شان وکیل باشد ،کانون وکلای دادگستری هیچ عنادی با آنها ندارد و مشتاقانه چشم انتظار آنهاست ،من بر این باورم که تغییر قوانین و اعطلای آن مطلوب است به شرط آنکه هدفی رفیع تر داشته باشد ، پس اگر قرار باشد نحوه جذب وکیل نیز تغییر کند باید کسانی دست به این تغییر بزنند که خود مرز کار آموزی را گذارنده اند و وکیلند . 

در حال حاضر باید حکم سکوت را شکست!!

با نهایت احترام ؛

سید حسن مسعودی